Mijn nieuwe persoonlijk begeleider vind ik stom!
Dec 05, 2020
'Marion werkt niet meer bij ons. Ze werkte al meer dan 10 jaar op onze groep, bijna net zo lang als ik daar woon. Marion was mijn persoonlijk begeleider en zij snapte mij heel goed. Als ik boos was kon ik daar met haar over praten en Marion hielp mij dan met het oplossen van het probleem. Ik heb wel een cadeau gegeven toen ze weg ging.
"Mijn nieuwe persoonlijk begeleider vind ik stom"
Als je in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking werkt, is dit een voorbeeld wat je vast meteen herkent. Mensen met een verstandelijke beperking komen gedurende hun hele leven honderden hulpverleners tegen. Ook de verschillende instanties die betrokken zijn, zorgen voor een wir war aan hulpverleners. De cliënt moet daardoor steeds opnieuw mensen leren kennen. We verwachten dat de cliënt zich steeds openstelt, zich laat helpen en verzorgen. Maar hoe logisch is dat eigenlijk? Wat betekent het voor mensen met een beperking om mensen die ze vertrouwen keer op keer uit hun leven te zien verdwijnen? Wat vraagt dat van jou als zorgprofessional, hoe ga jij daar mee om? Kun je zien dat er een verhaal schuilgaat achter de weerstand, de agressie of de afkeer die de cliënt laat zien?
Overigens, dit verhaal is natuurlijk ook herkenbaar voor zorgprofessionals werkzaam in jeugdhulpverlening, GGZ of ouderenzorg.
Deel jouw ervaring hieronder......
